เมื่อเราอายุมากขึ้น จะมีภาวะที่มีเนื้อกระดูกบางตัวลง เนื่องจากมีการสร้างกระดูกน้อยกว่าการทำลายกระดูก ทำให้เสี่ยงต่อภาวะกระดูกหักหรือยุบตัวได้ง่าย โดยเฉพาะบริเวณกระดูกสันหลัง กระดูกสะโพก และกระดูกข้อมือความเสี่ยงของภาวะกระดูกพรุนจะเพิ่มสูงขึ้น โรคกระดูกพรุน มักจะพบในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย อัตราประมาณ 4 ต่อ 1 โดยสาเหตุหลักมาจาก “อายุ และเพศ” เมื่อผู้หญิงเข้าสู่วัยหมดประจำเดือน เนื่องจากการผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจนลดลง สำหรับผู้ชายนั้น ในช่วงบั้นปลายชีวิตก็มีความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะนี้เช่นกัน โดยจะมีลักษณะสำคัญคือกระดูกบางและเปราะ นอกจากนั้นการบริโภคแอลกอฮอล์และคาเฟอีนก็มีผลต่อโรคกระดูกพรุนเพราะเครื่องดื่มทั้งสองชนิดนี้เพิ่มการขับแคลเซียมออกจากร่างกาย หรือการไม่ได้รับแสงแดดและวิตามินดีที่เพียงพอเพราะวิตามินดีกับแสงแดด เสริมสร้างความแข็งแรงของกระดูก

ผู้ที่เป็นโรคกระดูกพรุน มักมีการขาดวิตามิน 2 ชนิดด้วยกัน นั่นคือ แคลเซียม และ วิตามิน D ในปัจจุบัน จึงมีการแนะนำกันโดยทั่วไปครับ ว่าในผู้หญิงทุกคน ที่มีอายุมากกว่า 65 ปีขึ้นไป และเพศชายที่อายุมากกว่า 70 ปีขึ้นไป ควรเข้ารับการตรวจมวลกระดูก (Bone Mineral Density) เพื่อดูว่ามีภาวะกระดูกพรุนหรือไม่